Jun 15, 2016

ആകാശം മുട്ടി 
നീലക്കടൽതിര വരുമ്പോൾ 
താഴെ വന്നു തോടും മേഘങ്ങൾക്കിടയിൽ 
ചാഞ്ഞു നിന്നത് നോക്കും ചാപ്ലിൻ 
വെയിലിനു കുറുകെ പിടിച്ച കാലൻ കുട 
തിരയ്ക്ക് മുൻപേ മഴയ്ക്ക് മുൻപേ 
വിജനതയിലേക്ക് വീശിയെറിയുന്നു 
തിരയുയരും മുടിയിഴകളുമായ് 
തിരയിലൊരുവലുടെ മുഖം തെളിയവെ 
നോക്കി നിൽക്കും അയാളുടെ  
നിഴലുകൾ നദിയായ് ഒഴുകി നീങ്ങുന്നു    
ഉയര്ന്നെണീറ്റ നീലക്കടൽ 
ആ അയഞ്ഞക്കുപ്പായക്കാരനെ 
തൊട്ടുഴിഞ്ഞു പോകുന്നു 
അടുത്ത വെയിലിനയാളുടെ 
കുട നിവരുന്നു.
കുടയ്ക്ക് മേൽ ആകാശം 
കൊണ്ട് നടക്കും ചാപ്ലിൻ 
മേഘങ്ങൾക്കിടയിൽ  
ഒരു  മഴ കുടഞ്ഞു വിരിക്കുന്നു 

No comments:

Post a Comment

വിഷാദോപനിഷത്ത് !

 നഷ്ടമായ ശ്വാസത്തെ   തിരഞ്ഞു തോൽക്കുന്ന   നാളുകളിലൊന്നിൽ   ഋതു മാറിവന്ന   മഴചാറൽ പോലെ   വിറച്ചു വീഴുകയാണ്   നമ്മിലാരുടെയോ നിഴൽ.   പരസ്പരം ഉ...