പ്രേമത്തിന്റെ യാത്രകൾ

സൂര്യകാന്തി
തോട്ടങ്ങൾക്ക്
കുറുകെ
സഞ്ചരിക്കവേ
കാറ്റിൽ നിന്ന്
വേർപ്പെട്ടു പോയ
വിത്തുകൾ
എന്ന ഉപമയ്ക്ക്
യോജിക്കും വിധം
കുട്ടിക്കാലങ്ങളിൽ
നിന്ന്
പുറന്തള്ളപ്പെട്ട കുട്ടി
പുരാതനമായ
വികാരങ്ങളിൽ
ഒന്നാമനായ
വിശപ്പിന്റെ
ശല്യം കൊണ്ട്
കരയുന്നു.

എട്ടാം ബോഗിയിൽ
ചുറ്റിപ്പിടിച്ചിരുന്നു
ചുംബിക്കാനൊ-
രുങ്ങുന്നവരുടെ
ചുണ്ടിലെ
അപ്പതുണ്ടുകൾക്ക്
അവന്റെ വയറിന്റെ
കൃത്യം പാകം.

കാലം പോലെ
നിമിഷം കൊണ്ട്
കുറുകെ പാഞ്ഞു
പോകുന്ന
തീവണ്ടിയുടെ
ചാനലുകളിൽ വെച്ച്
അവർ പരസ്പരം
ഒളിച്ചു വെക്കാതെ പോയ
മുറിവുകളുടെ ചുണ്ടുകൾ
അവന്റെ വിശപ്പിന്
അപ്പമാകുന്നത് കൊണ്ട്
മാത്രം
പ്രേമം പൂത്ത
അപ്പക്കൂടകളിൽ
സ്വയം 
നഷ്ടപ്പെട്ടുപോവുന്നവരാവുകയാണ് 
ഈ തീവണ്ടിയിലെ
കമിതാക്കൾ..