Jun 20, 2018

ഏറ്റവും പ്രിയപ്പെട്ട വസന്തങ്ങളുടെ  നേരങ്ങളെ  
കഴിഞ്ഞ കാലങ്ങളിൽ നിന്ന് 
തുന്നിയെടുക്കുകയാണ് ഞാനിപ്പോൾ , പക്ഷെ 
മേപ്പിൾ മരങ്ങളുടെ ഈ നഗരത്തിൽ 
160  കെഎം സ്പീഡിൽ ചുവന്ന  നിറമുള്ള
ഫോക്സ് വാഗൺ 
പൊടിപറത്തി പായിക്കുകയാണ് ഞാനെന്ന്  
നിങ്ങൾ കണ്ടെത്തിയേക്കാം 
രണ്ടു തരം മുന്തിയ ധാരണകളുടെ 
പ്രശ്നമാണിതെന്ന് എനിക്കറിയാം 
എന്നതിനാൽ ഞാനത് കാര്യമാക്കുന്നില്ല 
11.30 ന്റെ ഡിന്നർ പാർട്ടിക്ക് വേണ്ടി 
സവാള അരിയുകയാണ് നിങ്ങളെന്നു 
ഞാൻ കരുതിവെയ്ക്കുന്നതോടെ 
ഇതാ ഈ സമസ്യ 
ഇവിടെ പൂർത്തീകരിക്കപ്പെടുന്നു 
എങ്കിൽ 
നിങ്ങൾ കവിതയെഴുതിക്കോളൂ 
ഞാനീ പ്രേമത്തിനെ പൂക്കളുടെ 
ഇതളടർത്തൽ തുടരട്ടെ..

No comments:

Post a Comment

വിഷാദോപനിഷത്ത് !

 നഷ്ടമായ ശ്വാസത്തെ   തിരഞ്ഞു തോൽക്കുന്ന   നാളുകളിലൊന്നിൽ   ഋതു മാറിവന്ന   മഴചാറൽ പോലെ   വിറച്ചു വീഴുകയാണ്   നമ്മിലാരുടെയോ നിഴൽ.   പരസ്പരം ഉ...